İMAM HÜSEYNİN (Ə)-IN MƏDİNƏDƏN MƏKKƏYƏ HİCRƏTİ

İslam // 2021 11-avqust, 20:00

Mühəddislər İmam Hüseyn (ə) Valid ibn Ütbə və Mərvanla görüşünün şərhini nəql edəndən sonra yazırlar: Hicrətin 60-cı ili, şaban ayının üçü idi. İmam Hüseyn (ə) həmin gün səhər tezdən Məkkəyə tərəf yola düşdü. O Həzrət şəban ayının qalan günləri, ramazan, şəvval və zilqədə aylarını da Məkkədə qaldı. Abdullah ibn Abbas və Abdullah ibn Zübeyr İmam Hüseyn (ə)-ın hüzuruna gəlib, ərz etdilər: Siz Məkkədə qalın. O Həzrət buyurdu: «Mən Allahın Rəsulundan (s) aldığım göstərişə əməl edəcəyəm. İbn Abbas İmam Hüseyn (ə)-ın yanına getdi. O, yolda deyirdi «Va Hüseyn!» Sonra Abdullah ibn Ömər gəlib İmam Hüseyn (ə)-a ərz etdi:«Yaxşısı budur ki, zəlalətdə olan xalqı islah et və müharibəyə əl atma!»İmam Hüseyn (ə) buyurdu:

اَما عَلِمْتَ اَنَّ مِنْ هَوانِ الدُّنْيا عَلَي اللَّهِ اَنَّ رَأْسَ يَحْيَي بْنِ زَكَرِيّا اُهْدِيَ اِلي بَغِيٍّ مِنْ بَغايا بَنِي اِسْرائيل
«Məgər bilmirsən ki, dünyada Allaha qarşı törədəilən alçaq əməllərdən biri də Yəhya ibn Zəkəriyyanın başını Bəni-İsrailin zalımlarından biri üçün hədiyyə edilməsidir? Məgər bilmirsən ki, Bəni-İsrail gün çıxandan batana qədər yetimiş Peyğəmbər öldürür, sonra isə bazara gedib al-ver edir, sanki, heç bir cinayətə mürtəkib olmayıblar? Amma Allah-Təala isə onlara tez bir zamanda əzab göndərməyib, möhlət verdi. Möhlət verəndən sonra onlardan şiddətliintiqam aldı. Ey Abdullah, Allahın qəzəbindən qorx və mənə kömək etməkdə əlindən gələni əsirgəmə».

Küfəlilər, İmam Hüseyn (ə)-ın Məkkə şəhərinə getməsi və Yezidlə beyət etməməyini eşitdilər. Onlar Süleyman ibn Sürəd Xəzainin evində toplaşdılar. Süleyman ibn Sürəd ayaqa qalxıb, çıxış etdi. Öz çıxışının sonunda Küfə xalqına müraciət edərək dedi: «Ey şiələr! Hamınızın bildiyi kimi, Müaviyə həlak oldu. Öz cəzasına çatmaq üçün Allahın hüzuruna getdi və gördüyü işlərin cəzasını çəkdi. Amma Müaviyənin oğlu Yezid atasının yerində oturdu. Həmçinin bilirsiniz ki, İmam Hüseyn (ə) Yezidlə beyət etməyib, Bəni-Üməyyənin zalımlarının şərindən canını qurtarmaq üçün Allahın evinə (Kəbə) pənah apardı. Siz o Həzrətin atasının şiələrisiniz. İmam Hüseyn (ə) bu gün sizin kömək və həmkarlığınıza ehtiyacı vardır. Əgər öz sözünüz üstə durub İmam Hüseyn (ə)-a kömək edərək onun düşmənləri ilə vuruşacaqsınızsa, o Həzrətə məktub yazıb öz hazırlığınızı elan edin. Əgər süstlük və tənbəllik sizə üz verəcəksə, İmam Küfəyə dəvət edib aldatmayın».
Süleyman çıxışından sonra küfəlilər İmam Hüseyn (ə)-a aşağıdakı məzmunda məktub yazdılar:
«Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim.Süleyman ibn Sürəd Xəzai, Müsib ibn Nəcbə, Rəfxət ibn Şəddad, Həbib ibn Məzahir, Abdullah ibn Vail, mömin və şiələrin bir dəstəsinin tərəfindən İmam Hüseyn (ə)-ın hüzuruna salam ərz edirik. Salamdan sonra, Allaha şükür olsun ki, sənin və atanın düşmənini həlak etdi. Həmin zalım, qan içən və zülmkar düşmən (Müaviyə) ümmətin haqqında əlindən alıb, zülm və sitəmlə hakimiyyəti qəsb etdi. Müsalmanların beytul-malını öz əlinə keçirib, xalqın razılığı olmadan onlara hakimiyət etdi. Pak insanları öldürüb, çirkin və napak şəxsləri saxladı. Allahın bütün nemətlərini cabbar, zülmkar hakimlərin ixtiyarında qoydu. Allahın rəhmətindən uzaq olsun, necə ki, Səmud Allahın rəhmətindən uzaq oldu. İndi bizim sizdən başqa İmam və rəhbərimiz yoxdur. Mübarək qədəmlərinizlə bizim şəhərimizə gəlməyiniz çox sevindirici haldır. Ümidvarıq Allah-Təala sizin vasitənizlə bizi səadət yoluna hidayət etsin. Küfənin valisi Nöman ibn Bəşir «darül-imarə»dədir (hökümət sarayı).Lakin biz onun cümə və camaatnamazında iştirak etmirik. Bayram günləri onunla birlikdə məscidə getmirik. Əgər bizim yanımıza gəlməyinizi eşitsək, Nömanı Küfədən çıxarıb Şama (indiki Suriya) göndərəcəyik. EyPeyğəmbərin övladı, salam olsun sənə və sənin atanın pak ruhuna! Vəssəlamu əleykə və rəhmətullahi və bərəkatu, və la hovla və la qüvvətə illa billahil-əliyyil-əzim».
Bu məktubu yazıb İmam Hüseyn (ə)-a göndərdilər. İki gün keçdi. Küfə camaatı təqribən yüz əlli məktub yazdılar. Onların hər birini bir, iki, üç ya dörd nəfər yazıb imzaladılar. Həmin məktubları bir neçə qasidə verib,İmam Hüseyn (ə)-a göndərdilər. Məktubların hamısı bir dənə məzmuna malik idi. Onların hamısı öz məktublarındaİmam Hüseyn (ə)-ı Küfə şəhərinə dəvət etmişdilər. Ammaİmam Hüseyn (ə) bu qədər məktublarla yanaşı gözləyir və onların cavabını yazmırdı. Nəhayət, bir gündəaltı yüz məktub o Həzrətə yetişdi. Başqa məktublar da arası kəsilmədən o Həzrətin hüzuruna catırdı. Bu məkrubların sayı on iki minə çatdı. Bunların hamısından sonra axırıncı məktub Hani ibn Hani Səbii və Səid ibn Abdullah yazıb, İmam Hüseyn (ə)-a göndərdilər. Həmin məktubda yazılır:«Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim. Bu məktub İmam Hüseyn (ə) və atası Əmirəl-möminin (ə) şiələri tərəfindən o Həzrətin hüzuruna göndərilir. Salamdan sonra bildiririk ki, xalq sizin yolunuzu gözləyir və sizdən başqa heç kəsi istəmirlər. Ey Peyğəmbərin oğlu, tez bir zamanda bizim yanımıza gəl. Çünki, bostanlar yaşıllaşıb, meyvələr yetişib, güllər çiçək açıb və yaşıl yarpaqlar ağaclara təravət bəxş edibdir. Bizim yanımıza tez gəl ki, öz hazır və silahlanmış qoşunun sənin intizarını çəkir. Vəssəlamu əleykə və rəhmətullahi və bərəkatuhu və əbikə min qəblik».
İmam Hüseyn (ə) məktubu gətirmiş iki nəfərdən soruşdu: «Bu məktubu kim yazıb?» Ərz etdilər: «Ey Peyğəmbərin övladı, bu məktubu Şəbsibn Rəbi, Həccar ibn Əbcər, Yezid ibn Haris, Yezid ibn Rüvəym, Ürvə ibn Qeys, Əmr ibn Həccac və Mühəmməd ibn Ömər ibn Ətarud yazıblar».

Mənbə: Luhuf
Tərtib edən: Pərvin Kərimova