İMAM HÜSEYN (Ə)-IN ÖZ ŞƏHADƏTİNDƏN XƏBƏRDAR OLMASI

İslam // 2021 10-08, 19:57

Müəllif deyir : Apardığım təhqiqata əsasən, İmam Hüseyn (ə) şəhid olmasından və qarşısına çıxan hadisələrdən xəbəri var idi. O Həzrət öz təklifini olduğu kimi yerinə yetirdi. Mən «Ğiyasu Sultanil-VəraLisukkanis-Səra» kitabında ravilərin (hədis rəvayət edənlər) adlarını yazmışam. Onlardan bir dəstəsi əllərində sənədlərə əsasən, Əbu Cəfər Mühəmməd ibn Babəveyh Qumidən bir hədis nəql edirlər. Həmin hədis İmam Sadiq (ə) öz hörmətli ata-babasından belə nəql edir: Bir gün İmam Hüseyn (ə) qardaşını İmam Həsən (ə) evinə daxil oldu. İmam Hüseyn (ə) qardaşını görən kimi ağlamağa başladı. İmam Həsən (ə) soruşdu: Nə üçün ağlayırsan? İmam Hüseyn (ə) buyurdu: «Sizə olunan zülm və sitəmlərə görə ağlayıram». İmam Həsən (ə) buyurdu: «Həqiqətən, gizlicə mənə zəhər verəcəklər və məni zəhərləyib öldürəcəklər. Bu cür mənə zülm edəcəklər. Amma ey Əba Əbdullah,

لَا یَوْمُ کَیوُمُکَ یا اَباعَبدِالله
sənin şəhid olduğun gün kimi aləmdə bir gün tapmaq olmaz. Çünki otuz min nəfər səni müasirəyə alacaq. Halbuki, onlar müsalman və bizim babamız Mühəmmədin (s) ümmətindən olduqlarını iddia edəcəklər. Onlar sənin qanını tökmək, sənə hörmətsizlik, əhli-əyalını əsir etmək və mal-dövlətini qarət etmək üçün hazırlaşacaqlar. Bu zaman Allah-Təala öz lənət və nifrinini Bəni-Ümeyyəyə göndərəcək. Bütün varlıq, hətta səhradakı vəhşilər və dəryadakı balıqlar sənin müsibətində ağlayacaqlar».
Alimlərdən necəsi mövcud sənədlərə əsasən, mənim üçün Ömər Nəssabədən bir hədis rəvayət etdi. Ömər Nəssabə nəsəb elmində yazdığı «Şafi» kitabında həmin hədis nəql edib. O, bu hədisin silsilə sənədini babası Mühəmməd ibn Ömərə çatdırır.
Hədis belədir: «Atam Ömər ibn Əli ibn Əbu Talib (ə) mənim dayılarım (Əqilin övladları) üçün nəql edirdi ki, İmam Hüseyn (ə) Yezidlə beyət etmədi. O Həzrətin yanına getdim. Gördüm ki, təkdir. Həzrətə ərz etdim: «Canım sənə qurban, qardaşınİmam Həsən (ə) atası Əli (ə)-dan nəql edirki,.... Sözümü axıra çatdırmamış məni ağlamaq tutdu. Nalə-fəryadım ucaldı. İmam Hüseyn (ə) məni öz yanında oturub,buyurdu: «Qardaşım mənim ölümümü sənə xəbər verdi?» Ərz etdim: «Ey Peyğəmbərin övladı! Allah o günü göstərməsin».İmam Hüseyn (ə) buyurdu: «Səni and verirəm atanın haqqına, qardaşım sənə həmin xəbəri verdi?» Ərz etdim: «Bəli, əzizqardaşım, niyə öz canını qorumaq üçün Yezidə beyət etmədin?»İmam Hüseyn (ə) buyurdu: «Atam mənə buyurduki, Allahın Rəsulu (s) mənim və sənin şəhid olmağımızı xəbər verdi. Atam buyurdu ki, mənimlə sənin qəbirin bir-birinə yaxın olcaq». (İmam Əlinin (ə) və İmam Hüseyn (ə) qəbri İraq ölkəsindədir. İmam Əli (ə) Nəcəf şəhərində və İmam Hüseyn (ə) Kərbalada dəfn olubdur.
)
Sonra İmam Hüseyn (ə) mənə buyurdu: «Elə bilirsən ki, sənin bildiklərini mən bilmirəm? And olsun Allaha, heç vaxt xar və zilllət içində yaşamayacağam. Anam Fatiməyi-Zəhra (ə), ümmətin bizə etdiyi zülm və sitəmlərindən öz atası Allahın Rəsuluna (s) şikayət edəcək. Fatiməyi-Zəhra (ə) övladlarına zülm edənlərin heç biri behiştə getməyəcəklər».
Müəllif deyir: Ola bilsin ki, düşəncəsi az olanların bəziləri şəhadətin (Allah yolunda şəhid olmağın) nə qədər böyük saədət və xoşbəxtçilik olduğunu başa düşmürlər. Bəlkə də bu çür adamlar bilirlər ki, -

وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ
«Özünüzü öz əllərinizlə həlakətə atmayın» ( «Bəqərə» surəsi, ayə 195.) ayəsi şəhid olmağı, Allah yolunda ölməyi qadağan edir. Halbuki, bu cür deyil. Şəhadət insan üçün ən böyük səadətdir. İmam Sadiq (ə)-dan rəvayət edən «Məqtəl» kitabının müəlifi, yuxarıda qeyd etdiyimiz ayənin təfsirində nəql edir ki, Əsləmdən belə rəvayət olunur: «Biz müharibələrin birində iştirak etdik. Müsalmanlar döyüşmək üçün cərkəyə düzüldülər. Düşmən də bizim qarşımızda öz cərgələrini tənzimlədi.
Heç bir meharibədə bu cür uzun və enli cərgərəli görməmişdim. Rumlular öz şəhər divarlarına arxalanıb, müharibəyə hazırlaşırdılar. Bu zaman müsalmanlar cərgələrindən bir nəfər düşmənə hücum etdi. Müsalmanlar dedilər:

لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ أَلْقی نَفْسَهُ إِلَی التَّهْلُکَةِ
«Allahu Əkbər! Bu kişi öz əlləri ilə özünü həlakətə aldı». Orada olan Əbu Əyyub Ənsari müsalmanların cavabında dedi: «Bu kişi düşmənə hücum edib şəhid olmaq istədiyi təqdirdə, siz bu ayənimi ona tətbiq edirsiniz?! Halbuki, siz fikirləşdiyiniz kimi deyil. Dediyinizayə isə bizim haqımızda nazil olub. Çünki biz gecə-gündüz Allahın Rəsuluna (s) kömək edir, öz ailəmiz və mal-dövlətimizdən əl çəkmişdik. O zaman bütün qazanclarımıza göz yummuşduq, yaşayışımız çətinləşmişdi, çox ağır vəziyyətə düşmüşdük. Ondan sonra bu qərara gəldik ki, Peyğəmbərə (s) kömək etməyib öz maddi vəziyyətimizi düzəldək. Bu zaman həmin ayə nazil oldu:

وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ
Ayənin mənası bundan ibarətdir ki, əgər Peyğəmbər (s)-a kömək etməkdən əl çəkib evlərinizdə otursanıız, öz əllərinizlə özünüzü bədbəxtçilik və həlakətə salacaq vəAllah-Təalanı öz əleyhinizə qəzəbləndirəcəksiniz. Bəsbu ayə, bizim gördüyümüz həmin işə görə nazil olub. Belə isə düşmənə həmlə edib öz dostlarını da təşviq edən şəxsə, həmçinin, şəhid olmaq və axirət savabına çatmaq üçün Allah yolunda cihad edən adama aid deyil».
Kitabın «Ön söz»ündə qeyd etdiyimiz kimi Allah övliyaları haqq yolunda nizə və qılınc yaralarından qorxmurlar. Bu kitabda nəql edəcəyimiz başqa mətləblər də həmin mövzunun həqiqətlərini aşkar edəcək.

Tərtib etdi: Pervin Kərimova